dinsdag 8 februari 2011

eindelijk thuis (in zomerhuis met zwembad)

In 1996 las ik eindelijk oorlog van Herman Koch. Het waren donkere dagen rond mijn dertigste verjaardag. Mentaal verkeerde ik in niemandsland. Het moet een hoogtepunt zijn geweest, dat ik het boek uit las zonder in een zware depressie te zinken. Wel zwoer ik nooit meer iets te lezen van de man, die juist in Jiskefet zo licht te verteren was. Met gemengde gevoelens nam ik het kado afgelopen donderdag in ontvangst van goede vriend L. "Leuk, Zomerhuis met Z. Heb ik veel over gehoord de laatste tijd." Daarna maakte ik hem deelgenoot van mijn veertien jaar oude eed en voegde daar aan toe, dat ik een poging zou wagen mijzelf te verloochenen. Het is een hele goede vriendschap.

Zaterdagmiddag deed ik een poging. Na één bladzijde lezen moest ik een licht kokhalzen onderdrukken. Gadverdamme. Weer het eindeloze niets in. Boek terug op de piano.

's Avonds, nadat alle kipjes op stok waren, sprak een belerend stemmetje me toe. "Kom op, man", dit is te makkelijk. "Drie, misschien vier hoofdstukken en dan mag je stoppen. Er is altijd een kans dat."

Maandagochtend met nog drie à vier hoofdstukken te gaan (ondanks een zondag met dubbele verjaardag) heb ik het boek meegenomen naar mijn werk. Op een enkele parkeerplaats heb ik overwogen het te pakken, maar de plicht riep luider. 's Avonds keek ik iedereen naar bed en las het gretig uit.

Zomerhuis met zwembad is een vlot geschreven literaire roman met intelligente metaforen, die zich ontpopt als een 'whodunnit'. Minpunt is het feit, dat de schrijver de hoofdpersoon, een huisarts, frequent laat elaboreren over zijn vak en daarbij niet gehinderd wordt door enige medische kennis, hetgeen vaak en onbedoeld mijn lachlust opwekte. Desondanks heb ik mijn literaire trauma verwerkt. Binnenkort schuif ik aan bij 'het diner'.

12 opmerkingen:

Zelfstandig journalist Antwerpen zei

Ik heb nooit veel op gehad met Jiskefet. Zou me nu denk ik tegenhouden iets van Koch te lezen.

Unknown zei

jiskefet vond ik bij valgen heel leuk; een boek van Koch wil bij mij niet vlotten, ik heb het Diner meen ik aan m'n zus gegeven, maar ik zal er toch eens aan moeten geloven

Hippocampi zei

ZJ, enige affiniteit met jiskefet lijkt me geen vereiste

Cor, wat mij betreft geen verplichting, maar mijn enthousiasme ontstond ook na even doorzetten en ik moet zeggen, ik vind het echt van hoog niveau

groet,

hippo

Ron Roelandt zei

Een eerlijke lezer ben je, Hippo. Je hebt Koch zijn kans gegeven, en hij heeft hem dus gegrepen. Ik krijg binnenkort bezoek uit Nederland, misschien toch eens iets van Koch mee laten nemen.

Hippocampi zei

Dag Ron,

en deze keer ruimschoots beloond,
ben benieuwd naar jouw ervaring

groet,

hippo

Hiraeth zei

Heb 'Het Diner' van Koch gelezen; liet me met een erg oncomfortabel gevoel achter, maar dat is ook duidelijk de intentie (alhoewel, als je een immorele inslag hebt, dan zou je er wel eens heel anders over kunnen denken:-)).
Het Calvinisme sijpelt echter behoorlijk door in Koch's schrijfstijl, een beetje WF Hermans-achtig en dat blijf ik zelf (als rechtgeaarde Belg) toch minder aansprekend vinden.

Je recensie is lovend en ik voel me dan desondanks toch weer verleid tot het aanschaffen van, ware het niet dat ik met een dilemma zit: Koch sprak mij in het interview in VK-magazine totaal niet aan. Integendeel zelfs. Ik ben benieuwd of ik de persoon van de auteur kan scheiden. 't Is een beetje zoals met Luis Suarez: iedereen is lyrisch over deze voetballer, maar ik zie zijn 'kunst' niet meer omdat het obstakel van zijn onsportiviteit hem ook als mens typeert. Dat maakt van mij dus geen echte voetballiefhebber. Maar als ik die analogie doortrek naar literatuur dan kom ik uit bij een conclusie die ik niet prettig vind...Lastig:-)!
Erg genoten van het fijnzinnige "Het is een goede vriendschap". Dat toverde een brede glimlach op mijn gezicht.
Groet!

Hippocampi zei

Dank voor je mooie reactie!

Het botte, ontregelende en ogenschijnlijk liefdeloze van Koch kan mij ook sterk hinderen. Las ook met enige aarzeling het interview in de VK. Hield er echter geen kater aan over. Veel verschillen met mijn eigen leven, dat boeit me Sterker nog, misschien heeft dat me onbewust wel rijp gemaakt voor deze "tweede kans". Nadat ik "door" was in het boek steeg mijn waardering voor zijn stijl, de subtiele ondertonen. Een hork met een genuanceerd mensbeeld, dat intrigeert. Het lezen van het boek was voor mij uiteindelijk hetzelfde als luisteren naar goede muziek. Maakt het dan heel veel uit wie speelt? Ja, misschien wel iets, maar het voorkomt niet, dat je toch geraakt kan worden of dat je vind, dat het verduiveld knap gedaan is. Dat staat los van moraliteit (op dat moment). Wat dat betreft zal het eind van dit boek je mogelijk ook niet tevreden stellen ;)

hartelijke groet,

Martin

Anoniem zei

Ik zwabber bij iedere recensie dat ik lees, zal ik dan toch maar....
Afgelopen zaterdag in de boekwinkel heb ik in de linkerhand Kluun, in de rechterhand Koch. Twijfel, twijfel, Kluun heeft gewonnen. Lekker makkelijk, luchtig, leest als een tierelier en humorvol.

Vanmiddag weer in de boekwinkel zal ik dan toch maar......nee, dacht ik, die Koch die mot ik nie.
En nu twijfel ik weer.
U wordt bedankt heer Hippo:-)


pee-es: Moedig en cool dat je jezelf zo uitdaagt en doorzet!

Hippocampi zei

ik heb een enorme aversie tegen Kluun (en dat heb ik niet vaak bij mensen); hij zit maximaal in "mijn allergie"
waarschijnlijk zou ik bij het lezen van een Kluun toch voor de bijl gaan, maar soms is het ook prettig om de irritatie ten aanzien van iemand te koesteren (een soort vuilnisbak voor negatieve emoties)

groet,

hippo

Hiraethnl.com zei

Ik lees je reactie op Niko aan Buitendijks voor en die staat nu breed grijnzend in de keuken te knikken: hij begrijpt die aversie volledig. Misschien kunnen jullie hier een gezamenlijk blogje aan wijden:-)

Dank voor je antwoord op mijn eerdere reactie. Ik weet echter niet of ik het zo met je eens ben inzake dat voorbeeld van muziek.

...Nou had ik hier net een hele redenering ingetikt, maar uiteindelijk doe ik mezelf weer de das om want als ik mijn argument tegen jouw voorbeeld doortrek naar andere gebieden, geldt het niet meer! Ik merk dus dat ik met twee maten en gewichten weeg...Krakende hersens en dat op de vroege vrijdagmorgen...Toch maar eerst die ontbijttafel afruimen...
Groet.

Hiraeth zei

Ik zie dat er onder mijn laatste reactie 23.51 staat terwijl ik verwijs naar een ontbijttafel! Voor de goede orde (en zodat je geen rare gedachten krijgt over mijn huisvrouwschap) het is nu 8.54op vrijdagochtend.

Lukas zei

Heerlijk om lekker te genieten van de zwembad, lekker tot rust komen. Ik doe het maar al te graag.